کد مطلب:28825 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:115
2775. امام علی علیه السلام: امّا بعد؛ ای اهل عراق! شما همچون آن زن باردارید كه چون بارداری اش به پایان برسد، سقط جنین كند و شوهرش بمیرد و بیوگی اش به درازا كشد و دورترین بستگانش از او ارث برند. به خدا سوگند، به اختیار خود به سوی شما نیامدم. مرا به سمت شما كشاندند. به من خبر رسیده كه می گویید: «علی دروغ می گوید»! خدا مرگتان بدهد! بر چه كسی دروغ بندم؟ بر خدا؟! من كه نخستین ایمان آورنده به اویم. یا بر پیامبرش؟! من كه اولین كسم كه او را تصدیق كردم. نه به خدا سوگند، این سخنی است كه شما از آن غافلید. وای بر مادرش! بی بها پیمانه می كنم، اگر ظرف و ظرفیّتی باشد، «ولَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ و بَعْدَ حِینِ؛[1] و جز آن را پس از مدّتی خواهید دانست».[2].